Lepiota aspera (Pers.) Quél. - bleke vorm
Jan Knuiman
Het fietspad van Wageningen naar Bennekom was oorspronkelijk een schelpenpad en is later vervangen door een betonpad. Kalkrijke resten zijn bij de aanleg in de berm gedumpt met als gevolg dat kalkminnende paddenstoelen zoals parasolzwammen er een geschikte bodem hebben gevonden (zie ook Bijzondere paddenstoelen). Op 27 augustus trof ik in de berm veel Spitsschubbige parasolzwammen aan en een groepje opvallend bleke parasolzwammen, die verder in alles, ook in microscopisch opzicht, leken op de ‘gewone’ Spitsschubbige parasolzwam. Ook de kleintjes die net hun hoedjes boven de grond uitstaken waren nagenoeg wit. Alleen de schubjes waren bruingeel. In een Coolia van 1966 (zie literatuur) wordt ook melding gemaakt van een bleke vorm. Hoe vaak zo’n bleke vorm sindsdien in Nederland is waargenomen, is mij onbekend.
Literatuur:
E. Vellinga (2001): Flora agaricina neerlandica, vol. 5, blz. 144-145.
N. Balke (1966): Coolia 13, blz. 11-12.
